Voor onze trouwe fans!

Hooi Allemaal!

Na een week is het weer tijd voor een berichtje vanons!Jullie snappen vast allemaal dat we niet op al jullie lieve berichtjes en reacties kunnen reageren, maar erg leuk om te zien dat jullie ons zo goed volgen!

Vorige weekzijn wezoals jullie weten op maandag begonnen met het vrijwilligers project. We vertrekken elke dag rond 1 uur naar ons project en worden gebracht door onze schattige tuktuk driver Chantra.Als we rond1 uur naarbuiten komen staat de prachtige roze PURE! tuktuk al klaar met de half slapende Chantra erin. Maandag ging Lena (onze vrijwilligerscoordinator) gelukkig even mee, want vlak van te voren kwamen er natuurlijk toch wel een beetje zenuwen. We wisten niet wat we precies konden verwachten dus een beetje spannend was het wel. Het schooltje staat midden in een gemeenschap waar voornamelijk monnikkenwonen en tegenover het schooltje (wat bestaat uit drie klaslokaaltjes) is een soort mini fabriekje waar vrouwen de hele dag aan het weven zijn. Toen we aankwamen op het project werden we ontvangen door twee van de teachers die er op dat moment al waren en al snel volgden nog twee van de teachers. Wat waren ze gelijk aardig en spontaan! Voeldeons gelijk gerustgesteld en opgelucht, want aan deze teachers zouden wij de komende maand twee uur per dag les gaan geven. Gelijk hebben ze ons de tempels die daar vlakbij staan laten zien en barstte Dam (een van de teachers) los over alle prachtige tekeningenop de muur.Sommige andere teachers waren een klein beetje verlegen op het begin, maar komen inmiddels ook steeds meer los. Ontzettendleuk! Phalla is degene die dit project heeft opgezet en was hiervoor zelf een monnik. Het zou ook zomaar kunnen dat hij ooit weer een monnik wordt. Nadat we Phalla en alle teachers ontmoet hadden is Lena weer terug gegaan naar Siem Reap. De eerste dag hebben we vooral kennis gemaakt met elkaar en een beetje over en weer gekletst wat wel erg fijn was. Er zijn 5 teachers (allemaalrond de 20)die allemaal op een schooltje in een gemeenschap in de buurt lesgeven. Chaiya en Phalla blijven op 'ons' schooltje, CCAHA (Cambodian Child and Hope Association).

Lesgeven Marielle

Het lesgeven beviel me vanaf de eerste dag eigenlijk al heel goed. We geven eerst samen 2 uur les aan de teacherswat ontzettend leuk!De teachers zijnallemaalvan 20 t/m 24 en zijnheel enthousiast om engels te leren. Vooral de uitspraak is iets wat erg moeilijk is voor ze maar qua engels hebben er een paar al best een goed niveau. Erg leuk omdat we zo ook goed over onderwerpen kunnen praten waar de lessen over gaan. Daarna hebben we een uurtje pauze en dan starten de lesjes met de kinderen. Iksta samen met Chaiya (een van de teachers waar we dus eerst engels aangeven) inde klas> Ze iseen harstikkeleuke, grappigeen lieve meid! Ik doevooral al het engels en Chaiya kan de dingen in het khmer uitleggen en de dingen vertalen, dus zo vullen we elkaar goed aan. Mijn eerste klasjezijn wat jongere kinderen van 7 t/m 12, echte schatjes! Heb een aantal foto's van ze op de blog gezet, dus dan snappen jullie vast gelijk wat ik bedoel met echte schatjes!Daarna heb ik een groep van 13 t/m 19 wat weer heel anders is, maar juist al die verschillende leeftijden is natuurlijk wel leuk om mee te maken. Het niveau van de kinderen in een klas verschilt enorm wat het soms wel lastig maakt, omdat een aantal kinderen dan steeds lang moeten wachten.Hier in Cambodja is de manier van lesgeven zo verschillend als in Nederland maar dat heb je zo door! Femke heeft al wat geschreven over het fantastische riedeltje wat we elke dag te horen krijgen van de kinderen dus dat ik ga ik natuurlijk niet nog een keer doen, maar het is wel heel grappig! De uitspraak is zo lastig voor de kinderen en soms is het bijna zielig als ze alleen moeten gaan staan en het keer op keer moeten herhalen totdat ze het goed uitspreken, maar anders is er altijd een groep kinderen die een beetje op de achtergrond blijft. Soms komen er zulke grappige dingen uit door spraakverwarring of een verkeerde uitspraak. Leuke uitspraak van een meisje uit mijn tweede klasje: ''The cook works in the chicken (kitchen)''. Mijn verzameling tekeningen, roosjes lollies en vooral armbandjes nemen al aardig toe. We zijn al helemaal BLING BLING haha. Vooral mijn jongere kindjes vinden het erg leuk om ons dingetjes te geven, teacher teacher this is for you!

Alles gaat dus helemaal goed hier, de stad, de mensen, het lesgeven en de weekenden! Heb alleen sinds vrijdaglast van me keel en ben ik erg verkouden en dat is dit weekend alleen maar erger geworden helaas, dus dat ik wel erg vervelend. Ook femke heeft een beetje last van haar keel helaas, maar het komt allemaal wel weer goed met ons! Eind vorige week was het hier dan ook wel erg koud (lees rond de 27 graden overdag en misschien 18 in de ochtend) en daarom warenveel kinderen uit mijn klas verkouden en nu ik dus ook. Vooral 's ochtends was het hier echt heeel koud vonden ze en liepen ze hier met handschoenen en jas aan over straat, geen grap! Als het nu is in nederland rond de 20 graden was liep iedereen in zijn korte broek haha!

Ik zat een beetje te twijfelen of ik vandaag naar het project zou gaan, omdat ik me vanochtend echt niet lekker voelde maaruiteindelijk besloten om toch te gaan. Goede beslissing!! Ook al voelde ik me niet top, het was een super leuke dag!
Het begon al met de tuktuk vandaag. Chantra was er vandaag niet, dus stond er een andere onbekende tuktuk driver op ons te wachten. Helemaal prima, als we er maar komen! Ik vroeg hem nog even nadrukkelijk of hij wist waar hij naar toe moest, dat was natuurlijk geen probleem, maar je weet het maar nooit! Op een bepaald moment begonnen we toch een beetje te twijfelen want we reden echt op een totaal andere manier dan normaal. Op een gegeven moment waren we belandt in Ankor tussen de tempels die we dit weekend allemaal bezocht hadden. Maar inderdaad hij had gelukkig gelijk! Voordat we het door hadden waren we na een zanderig tussendoor weggetje al bij het schooltje. Wewisten dat Ankor dicht bij ons project lag, maar zo dichtbij!

Na de les met de teachers kwamen er een aantal mensen uit singapore op bezoek die samen met Dam zijnklasje in een andere villagezouden bezoeken, omdat haar dochter daar had lesgegeven. Ook de andere teachers, waaronder mijn mede teacher Chaiya gingen even mee, maar zouden voordat de les met de kinderen begon weer terug zijn. Dit was niet het geval dus hebben weze maar even snelAnnemaria koekoek geleerd, wat een lol dat ze hadden! Femke kon daarna wel beginnen met haar klasje omdat die iets ouder zijn en haar dus wel aardig goed begrijpen, maar met mijn klasje is dat zonder khmer teacher gewoon eigenlijk niet mogelijk. Ben dus nog maar even verder gegaan, want ze konden er echt geen genoeg van krijgen! Poging gedaan voor de uitleg van een soort tikkertje, maar dat was een iets minder strak plan. Ze luisterden zo goed, deden echteen goede pogingmaar snappen ho maar haha. Dus toen toch maar weer Annemaria koekoek en weer net zo hard juichen! Uiteindelijk toch maar de klas in gegaan en na het 'riedeltje' de eerste vraag gesteld. ''What day is it today?'' In koor: ''It's Monday, M o n d a y, 24th January 2011''. Het herhalen van de les van gister ging me ook nog goed af in me eentje, echt leuk om te merken! En daar was Chaiya weer. De kinderen waren alleen nog steeds een beetje onder de indruk van het speelkwartier dus zo nu en dan hoorde je weer koekoek door de klas haha! Nu 11 uur 's avonds dus nog even snel deze blog, maar heb zeker zin om morgen weer te gaan!

Lesgeven Femke

De eerste dag werd ik al wel bij de les van de kinderen voor het blok gezet. Ik had overlegt met Phalla en zou mezelf even voorstellen en de kinderen wat vragen stellen. We zouden dus ook niet met het boek werken die dag. Ik had me voor gesteld en wat vragen gesteld aan de kinderen. De kinderen waren erg verlegen en wisten niet zo goed wat ze moesten zeggen. Het engelse niveau was ook niet echt super maar ik had wel verwacht dat dat geen probleem zou zijn, want ik had natuurlijk Phalla die het voor me zou kunnen vertalen...
Wat helaas niet het geval was omdat Phalla steeds wegliep en ik dus in m'n eentje voor de klas stond. Dat was wel even schrikken maar ik heb ze maar wat spelletjes laten doen met het alfabet en met dieren. Het is hier schijnbaar normaal om weg te lopen als je telefoon gaat (wat gemiddeld zo'n vier keer per uur gebeurd.) maar dat wist ik natuurlijk nog niet.
Mijn eerste klasje, dus van 5 tot 6is beginners niveau engels en de kinderen zijn ongeveer van 10-17 jaar oud. Het was wel even schrikken toen ik hoorde dat ze zo oud waren. Dat bleek reuze mee te vallen toen ik ze zag (Cambodjaanse, of Aziatische kinderen zien er veel jonger uit dan in Nederland dus ik schat de kinderen hier gemiddeld zo'n 5 jaar jonger) en ze waren ook super lief.
Bij het begin van de les is het normaal dat alle kinderen opstaan en zeggen: 'Hello teacher! How are you today?' en dan moet jij zeggen 'Good, thank you and how are you?' Dan zeggen zij weer 'Fine thank you' en dat met z'n allen tegelijk.
En aan het einde een soort gelijk riedeltje maar dan over Good bye and see you Tommorow, Goodluck for you.

Mijn tweede klasje is een klasjemetgevorderde kinderen. Ze hebbendezelfde methode als de teachers maar dan zijn ze net begonnen. Ze zijn ook wat ouder van 16-21 jaar.Ik vondhetop schoolheel ergom voor de klas testaan maar datishier helemaal niet zo.De leerlingen willen graag horen wat je te zeggen hebt en soms hoor je ze je napraten wanneer je iets zegt, om de uitspraak te verbeteren.De leerlingen kunnen al redelijkcommuniceren in het engels en begrijpen me goed. Dat is erg fijnwant als Phalla erniet is verstaan ze me enkunnen we gewoonuithetboek werken. Wat wel een probleem is hier is het erg aziatische accent waardoor je het soms niet begrijpt. We zullen proberen dat iets te verbeteren zodat het wat duidelijker wordt wat ze zeggen.

Dinsdag waswel echt leuk en deteachers zijnerg lief,doordat jetwee uurlang met zewerkt uit hetboek enmet ze praat leer je zeal een beetjekennen. Phalla was er dinsdag wel gewoon en het lesgeven ging heel goed. Bij de teachers was er wel wat onduidelijkheid over hoe de les in te vullen en toen we er om vroegen was het voor henzelf ook wat onduidelijk. We zijn dus maar begonnen met het boek en we hebben ook een klein leesboekje waar we uit voorlezen. Dit ging heel goed.

Woensdag was wel even schrikken! Want Phalla belde tijdens de les van de teachers op naar één van de teachers en vertelde dat hij in Phnom Penh zat en dat hij er niet zou zijn vandaag. Ik schrok me een hoedje, nu moest ik het helemaal zelf doen en vooral de eerste klas kan me haast niet verstaan. Gelukkig vond ik wat hulp bij Wan een jongen uit mijn klas die alle twee de lessen volgt (omdathij zo graag wil leren) en al redelijk goed engels kan spreken. Dus gelukkig ging het allemaal wel goed. Ik weet niet of ik ze heel veel heb kunnen bij brengen maar ik heb me in ieder geval goed staande kunnen houden in mijn les. De tweede klas ging eigenlijk prima en je voelde je niet zo op je vingers gekeken door Phalla en we hebben gewoon goed uit het boek geleerd en wat gesprekjes gevoerd.

Donderdag en Vrijdag ging het lesgeven steeds beter want je went steeds meer aan de manier van lesgeven hier. Als kinderen een beurt hebben en iets moeten zeggen, staan ze op en geven ze antwoord. Pas als jij zegt dat ze mogen zitten gaan ze zitten. Naarmate de week vorderde had je steeds meer het idee dat je de teachers echt leerde kennen en ook dat de kinderen het leuk beginnen te vinden dat je erbent en dat ze heel aandachtig naar je luisteren. We kregen allebij al allemaal armbandjes en lolly's van de leerlingen. Dat is wel heel lief.

In het weekend toen we naar Angkor gingen kwam ik bij één van de tempels een leerlinge van me tegen wat wel heel bizar was vond ik.
Ze stond van die boekjes te verkopen over Angkor en Lonely planets. Hier zijn dat allemaal kopiën van de orginele. En toen ze me zag was het echt zo van 'Teacher Teacher, Femke' en toen moest ik van haar een boekje meenemen en dan mocht ik hem na de tempel bezocht te hebben weer terug geven. Dat hoefde natuurlijk niet maar toen vroeg ik haar of ze alleen in de weekenden verkocht? Maar dat was niet zo, ze verkoopt elke dag, elke ochtend en dan smiddags naar de Cambodjaanse school en dan s'avonds naar Engelse les bij mij.
Ik kwam er toen ook achter dat een hele hoop kinderen vanons schooltje daar rondloopt om te verkopen. Elke dag maar weer. Ik wist wel dat het dorpje waar ze wonen vlakbij Angkor was maar had me nog niet gerealiseerd dat al die kinderen dan ook van die verkopertjes waren.

Weekendje Ankor

Dit weekend zijn we 2 dagen naar Angkor geweest, samengevat: Indrukwekkend, Prachtig, Zonsondergang, Ongelofelijk, Vermoeiend, Heet, Gigantisch, Zonsopgang, Aapjes, Verkopers en nog eenverkopers enBizar smalle en steile trappen. Dit mag je echt niet missen als je hier bent! Maar na twee dagen tempels bezoeken in de hitte en op zondag om half 5 eruit omdat we de zonsopgang niet wilde missen kwamen we wel helemaal gesloopt maar voldaanterug! 's avonds nog even hier iets verder op de hoek gegeten met een groepen nog even samen naar de Night Market geweest en wat foto'sop de computergezet in een internetcafetje hier in de buurt en toen uiteindelijk lekker naar bed gegaan. Hebben echt enorm veel mooie foto's gemaakt dit weekend en een snelle mini selectie hebben we even op de blog gezet zodat jullie een beetje een voorstelling hebben bij onze verhalen.

Liefs ons vanuitSmileys Guesthouse!!

Ps: Jullie willen een blog dan krijgen jullie een blog haha.Misschien beetje lang verhaal maar na een week hebben we al zoveel te vertellen en we zouden nog zoveel meer kunnen vertellen. Hoeven we in ieder geval niet bang te zijn dat we niks te vertellen hebben in onze volgende blog;)

Viva Cambodia

Hoi allemaal!

Leuk om jullie berichtjes te lezen allemaal! We zijn na een lange reis gister aangekomen in Siem Reap waar we deze maand zullen verblijven. Onze vlucht is prima verlopen na een moeilijk afscheid in Düsseldorf zijn we om 4 uur s'nachts aangekomen in Bangkok, waar het toen 10 uur s'ochtends was. Het tijdsverschil is dan ook 6 uur. Bangkok airport is echt gigantisch en erg mooi. Het is mooier en moderner dan bijvoorbeeld Schiphol. We waren wel echt gesloopt na de reis en het niet slapen maar we moesten op Bangkok nog tot 3 uur s'middags wachten op ons vliegtuig naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja. We kwamen aan op een heel klein vliegveld met maar 1 bagageband en een klein halletje. Voordat we het land in mochten moesten we eerst het visum regelen, dat was al een chaos maar het kwam er op neer dat je paspoort werd afgenomen en de vage papiertjes die we in het vliegtuig moesten invullen en dat die dan langs 6 mensen gingen en dat je paspoort dan omhoog werd gehouden als hij klaar was. Dan moest je betalen en dan kon je het land in. Buiten het vliegveld stonden een stuk of vijtig tuktuk drivers te wachten die ons haast besprongen toen we naar buiten kwamen. We hebben er maar één uitgekozen die ons naar het centrum bracht van Phnom Penh. We keken onze ogen uit! Want wat een chaos is het verkeer zeg! Overal brommertjes, tuktuk's, busjes en auto's, en dat op een straat zonder stoplichten( ja, één die iedereen negeert) en zonder strepen. Er zijn vooral veel brommertjes waar de Cambodjanen zich mee vervoeren. In plaats dat je met je familie in de auto stapt nemen ze hier met z'n allen plaats op een brommer (en niet meerdere) Ons toppunt was dat er drie kinderen en drie volwassen op één brommer waren gepropt. Verder zag je dat in Phnom Penh het leven zich helemaal buiten afspeelt. Alles gebeurd buiten en overal zijn winkeltjes en kraampjes. Op de straat!, op de stoep en gewoon de winkeltjes zelf. Overal zijn mensen bezig met overleven en dus verkopen. Cambodjaanse mensen zijn op het eerste gezicht heel mooi en vriendelijk. Na een half uur kwamen we aan bij OKay Guesthouse. Waar we lekker hebben gegeten en daarna doodop gingen slapen. Bij Okay guesthouse hadden we ook gelijk een bus gereserveerd voor de dag erna en we werden s'ochtends gelijk opgehaald en via een klein busje naar een grotere bus gebracht. Een zogenaamde VIP-bus waar airco inzat en een wc! Dat is echt exclusief hier. De tocht naar Siem Riep duurde ongeveer 6 uur over de beste weg van Cambodja. Wat inhield dat we eigenlijk hobbelend en stuiterend door het land reden. Overal langs de weg waren dorpjes en je zag verschillende landschappen van Cambodja. Er is hier erg veel water en vooral in het regenseizoen kan het water stijgen waardoor de meeste huizen hier op palen staan. Ook zag je veel verschil tussen arme en rijkere dorpjes. Dat valt gelijk op er zijn huisjes op dunne houten paaltjes maar ook huisjes op stevige stenen palen en ook stenen muren. Het is een prachtig gezicht. De natuur en de rijstvelden langs de weg en hier een daar een tempel die boven het bos uitsteekt. De tempels zijn allemaal super mooi en de hele bevolking betaald hier ook aan mee. De cultuur is ook erg boeddistisch en dus zie je bij de huisjes ook kleine altaartjes voor al hun ceremonies. Al met al de busreis gaf dus al een goed beeld van het land. Bij aankomst in Siem Reap werden we met een tuktuk naar ons guesthouse gebracht. Het is een mooi gebouw en we krijgen een goede kamer. Ze hebben een binnenplaatsje met tuin en daarnaast zit een restaurantje, dat natuurlijk gewoon in de open lucht is. We hebben gister gegeten met de andere vrijwilligers die erg aardig zijn. De nacht was even wennen en veel lawaai maar dat zal wennen zijn. Vandaag hebben wevan Lena (coordinator van PURE) veel informatie gekregen oiver het project en een rondleiding door de stad. We krijgen steeds een beter beeld van hoe het hier gaat en hoe de stad er uit ziet. Het is nietzo groot en gemoedelijk. Morgen gaan we nog een dag relaxen en dan aan de slag! De rest horen jullie binnekort wel weer. We zijn erg benieuwd hoe het vrijwilligerswerk zal zijn!

Heel veel liefs van Femke en Mariëlle

Nog 30 te gaan!

Hallo Allemaal!

Zoals jullie weten gaan Mariëlle en ik binnenkort naar Azië. Daarom hebben we deze site gemaakt om zo nu en dan wat van onszelf te laten horen.

Over precies 30 dagen is het zover op 12 januari vliegen we richting Azië. Waar we eerst in Bangkok aankomen om daarna naar de hoofdstad van Cambodja te vliegen, Phnom Penh. Daar overnachten we en gaan de dag erna met de bus naar Siem Reap waar we een maand zullen blijven. Daar gaan we namelijk vrijwilligerswerk doen bij één van de schooltjes van Pure For Kids. We gaan engelse lesgeven aan de kinderen daar. Er is niet veel scholing in Cambodja en al helemaal niet in Engels. En dat is nou juist een taal waar de kinderen zich mee kunnen onderscheiden en een betere kans voor de toekomst mee creëren. We gaan een maand meedoen aan dit project en verblijven dan in een gasthuis. We hebben er veel zin in en hopen dat het erg leuk gaat worden. In de weekenden zijn we vrij en zullen we al een gedeelte van Cambodja zien.

Na deze maand gaan we nog drie maanden rondreizen. We hebben nog niet concreet vastgesteld wanneer we wat gaan doen maar ongeveer wel de route. We zullen in de eerste 2/3 weken door Cambodja reizen en alles bekijken wat we nog niet gezien hebben en willen zien.
Daarna zullen we naar Laos gaan en vanuit de punt naar boven trekken om vervolgens door te gaan naar Vietnam. In Vietnam gaan we de hele kust afreizen van Hanoi naar Ho Chi Minh stad. Dan is de tijd waarschijnlijk al weer om en gaan we weer terug naar Nederland.

WE HEBBEN ER ZIN IN! Het is erg spannend en we hopen dat jullie ons volgen.

Liefs Femke&Mariëlle